Weekblad Dongen 23 juni 2022

Foto van de week (foto van Leo Roosen)

Beste fotovrienden,

Lieten wij U vorige week een natuurfoto zien van een “nieuw” lid, namelijk Adje van Gils, deze keer gaan we gewoon op herhaling. Wederom een natuuropname en bovendien ook van een oudgediende, waarvan we nog niet eerder werk gezien hebben: Leo Roosen. Hij is sinds maart 2000 lid van onze fotoclub, dus is al ruim 20 jaar actief binnen onze vereniging.

De foto die we in deze rubriek laten zien, heeft ook op de expositie gehangen. Als U toen geweest was, had U de foto ongetwijfeld gezien: een kleurenfoto van formaat! Leo is een echte natuurfreak; hij trekt graag de natuur in om te kunnen genieten, maar ook om foto’s te “schieten”. De ene keer legt hij een weids landschap vast en de andere keer kruipt hij als het ware bijna in het onderwerp. Van micro naar macro zal ik maar zeggen. Deze foto is nu een voorbeeld van het laatste: een klein detail van een object GROOTS in beeld brengen. Het maken van dergelijke foto’s gaat niet vanzelf, hoewel je daar speciale lenzen voor hebt. Maar dan nog moet de fotograaf aan de bak…. .

Macrofotografie is het fotograferen op korte tot zeer korte afstand van onderdelen van mensendierenplanten of voorwerpen, met de bedoeling ze zo groot mogelijk af te beelden, zodat details zichtbaar worden die met het blote oog moeilijk of niet waarneembaar zijn.

We spreken van macrofotografie wanneer de vergroting groter of gelijk is aan één. Wanneer de vergroting kleiner is dan één, spreken we over een close-up. Of anders gezegd: wanneer het beeld op film/sensor groter of gelijk is aan het gefotografeerde voorwerp, spreken we van macrofotografie.

Wat we hier op de foto zien is in feite niet belangrijk. Het zou iets van een boom kunnen zijn of iets met planten. Ik denk dat de fotograaf ons wil laten genieten van de structuur van het object, van de herhaling van elementen. Je wordt van linksboven meegetrokken in de foto om er onderaan uit te gaan. Je blijft als toeschouwer in de baan van de beweging, mede dankzij het monochrome kleurenpalet. Het invallend strijklicht versterkt deze beweging. Het meest boeiende stuk van deze foto is wel het centraal gelegen middengedeelte. Aan de linkerkant valt het licht weg en rechts oogt het redelijk rommelig vanwege de structuur. De foto zou wellicht beter kunnen zijn wanneer de maker een andere uitsnede had gemaakt.

Toch zullen we het met deze foto moeten doen. Leo heeft zelf de keuze gemaakt om de foto te maken en te bepalen wat hij ervan wilde laten zien. Hopelijk blijft het niet bij deze opname en verrast hij ons na de zomervakantie met nieuwe natuuropnames. Micro of macro maakt ons niet uit, zolang we maar van zijn werk kunnen blijven genieten.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Start een gesprek