Foto van de week (foto van Marianne Schrijver)

Beste fotovrienden,

De inzending van deze week is een kleurenfoto van Marianne Schrijver. Velen van jullie zullen deze naam vast herkennen en de vaste lezer van deze rubriek weet dan dat zij garant staat voor mooi fotowerk. En dat laat bijgevoegde foto dan ook zien.

De foto is gemaakt in het museum Centro Niemeyer in het Noord-Spaanse Avilès. Oscar Niemeyer, een legendarisch architect, die over de gehele wereld projecten heeft ontworpen.

Oscar Niemeyer heeft woensdag op zijn 103e verjaardag een aan hem gewijd museum in de Braziliaanse stad Niteroí geopend. Het nieuwe museum herbergt ontwerpen, tekeningen en modellen uit de carrière van de legendarische architect. Niemeyer heeft het gebouw zelf ontworpen.

Het nabij Rio de Janeiro gelegen Niteroí herbergt meer gebouwen van de nog immer actieve architect, zoals een theater en museum voor hedendaagse kunst. Niemeyer is echter vooral bekend van zijn ontwerpen voor de formele Braziliaanse hoofdstad Brasilia, dat als een van de schoolvoorbeelden van moderne architectuur geldt.

Net als het Niemeyer-museum in Niteroí kenmerkt dit complex zich door zijn golvende vormen en een reusachtige koepel.

Nu weer terug naar de foto: een kleurrijk schouwspel met een zeer fraai lijnenspel. De foto is prima in balans wat betreft vlakverdeling en kleur. Mooie zachte tinten op de trap in contrast met het felrode van de pilaar. Het is een genot om naar die rondingen van de trap te kijken. Een “topfoto” Marianne en bedankt hiervoor.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

 

Foto van de week (foto van Frans Schrijver)

Beste fotovrienden,

Deze week weer eens een foto van een van onze behoorlijke actieve clubleden: Frans Schrijver. We hebben in het verleden al wat vaker fraai werk van hem gezien en dan weet je meestal op voorhand dat het nu ook weer een boeiende plaat is. Frans heeft zijn foto de titel “braaf” meegegeven, wellicht verwijst hij naar het tafereel van de hond met de twee kinderen.

Dit is wat Frans er zelf over zegt:

De foto is gemaakt in Lyon en het is een onderdeel van “La Fresque des Lyonnais”.

Deze muurschildering is aangebracht op een gebouw van 6 verdiepingen en meet 800 m2.

Deze fresco werd tussen 1994 en 1995 aangebracht, op initiatief van het toenmalige gemeentebestuur van Lyon, om een van de drukstbezochte wijken van Lyon nieuw lezen in te blazen.

Op dit “ trompe-l’oeil” staan 30 bekende historische en hedendaagse figuren afkomstig uit Lyon afgebeeld.

Op de foto zie je een heel klein deel van het imposante fresco . Het bijzondere op deze foto is dat de realiteit en het geschilderde in elkaar overlopen. Wat afwijkend is tussen de muurschildering en de 2 kinderen is de schaduwwerking. Daardoor is het onderscheid duidelijk te maken. Verder is het toevallig dat de kleur van de kleding van het linker jongetje mooi combineert met de kleuren in de muurschildering. Op dit gedeelte van het trompe-l’oeil is de bekende Franse chef-kok Paul Bocuse afgebeeld.

Je moet als fotograaf natuurlijk wel het geluk hebben om in de juiste situatie te belanden. Zo’n fresco nodigt je zeker uit er een foto van te maken, maar daarmee is deze nog niet compleet. Het moet een aanvulling krijgen door er daadwerkelijk ook mensen cq. kinderen in op te nemen. Geduld is in deze ook een goede zaak!

Bedankt Frans en we kijken al uit naar je volgende inzending.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Henk van Roode)

Beste fotovrienden,

Deze week presenteren wij jullie weer eens een foto van mijzelf. Ik wil het niet ontkennen, maar soms moet je als amateurfotograaf wel eens geluk hebben. En bovendien voldoende tijd….

Deze foto is gemaakt tijdens een korte vakantie aan de Belgische kust. Het is altijd heerlijk om dit gebied dat zich uitstrekt van Knokke tot de Panne te doorkruisen met de fiets of met de tram. Er is daar altijd wel wat te doen en/of te zien. De foto met als titel “Er zit muziek in” heb ik gemaakt bij de haven in Oostende. Een prachtige plaats met een schat aan mooie plekjes.

Al fietsende kwam ik deze beschilderde muur tegen en reed er aanvankelijk aan voorbij! Toch ben ik omgekeerd en afgestapt, omdat er toch iets was wat mij aansprak. Alleen…..dat bankje was leeg en het zou mij in iedere geval goed uitkomen als er ook daadwerkelijk iemand op zou gaan zitten.

Dus er bleef niets anders over dan gewoon rustig af te wachten. Een aangezien ik toch met vakantie was, had ik ook daadwerkelijk tijd genoeg. Maar toch…..!? Gelukkig kwam en na ruim een uurtje wachten een man aanlopen, waarvan ik hoopte dat hij op dat bewuste bank zou gaan zitten. Hij zou er ook gewoon aan voorbij kunnen lopen en dan was het wachten eigenlijk voor niets geweest. En later nog eens terugkomen doe je niet zo gemakkelijk. Wat schetst mijn verbazing: hij wordt gebeld, pakt al lopend zijn telefoon en ……..ja, hij gaat op het bankje zitten!

Een beter moment kun je niet hebben. Mijn geduld werd beloond en zie daar mijn foto van deze week.

De kleurrijke achtergrond in combinatie met deze bellende persoon maakt voor mij de foto compleet. Ik ben er blij mee.

Wat leren we hiervan? Heb geduld als fotograaf, want er komt altijd wel een momentje dat je wachten beloond wordt.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Marion de Ruyter )

Beste fotovrienden,

Deze week presenteren wij jullie een zwart-wit foto van Marion. Het onderwerp is eigenlijk heel eenvoudig en simpel: een hek met een slot en prikkeldraad. Je hoeft niet altijd ver weg te gaan om “mooie” foto’s te maken of lang te zoeken voor een onderwerp. Vaak vind je ze in je eigen omgeving. Je moet er alleen wel oog voor hebben: kijk goed om je heen en dan zie je vast wel een onderwerp wat jou iets doet: het is kleurrijk, het is een prachtig beeld, het is sfeervol, het is geheimzinnig of het vertelt wellicht een verhaal.

Bij deze foto kan iedereen zijn of haar eigen verhaal bij bedenken. Je ziet een half openstaande poort welke gesloten wordt door prikkeldraad. Geen touw of ijzerdraad, nee …echt prikkeldraad. Dit roept bij menigeen toch bepaalde gedachten op: hier mag je blijkbaar niet in., ik ben vast en zeker niet welkom. Op de achtergrond zie je nog wat vage fragmenten van zwarte graffiti op een muur van een gebouw?

We laten de maakster nu zelf evenaar het woord:

Huis ter Heide bij De Moer is een mooi natuurgebied met een aantal aantrekkelijke wandelroutes. De rode route leidt langs vennen waar je vaak hooglanders kunt vinden. De route loopt door een gemengd bos waar iedere seizoen wat te beleven valt en deels door de natuurbegraafplaats. 

Ergens halverwege de route ligt aan de rechterkant een stuk grond dat vroeger aan Defensie toebehoorde. Defensie heeft het terrein keurig opgeruimd maar het elektriciteitshuisje langs de kant van de weg staat er nog. Van het hek wat er waarschijnlijk rondom heeft gestaan staat alleen (volkomen nutteloos) de voorkant nog. Je kunt er aan alle kanten bij maar iemand heeft nog de moeite genomen het hek af te sluiten met een stukje prikkeldraad. De foto laat dat stukje zien. Je ziet op de achtergrond de graffiti die er op gespoten is, waarmee meteen duidelijk is hoe nutteloos het hek is. 

Hoewel ik daar vaak wandel om foto’s van de natuur te maken, was dit iets wat me opviel en wat ik vast wilde leggen .

Onze voorspellingen zijn blijkbaar niet veel verschillende met datgene wat Marion aangeeft. Dat geeft mij in ieder geval een fijn gevoel. Bedankt Marion voor je bijdrage.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Marianne is de laatste in de rij van de club van 6 in het mentoraat van Mariet Wielders en ook zij heeft al menig keer (tot grote tevredenheid overigens) meegedaan aan zo’n traject. Voor haar geldt nog steeds dat zo’n mentoraat een enorme uitdaging is en dat je daardoor je eigen fotografie naar een hoger plan brengt. Maar……waar begin je dan aan? Welk onderwerp neem je ter hand?

Het startpunt was (hoe simpel kan het zijn!?) het bekijken van je eigen werk. Het viel op dat haar werk wel vaak dezelfde onderwerpen als inhoud hadden. Op zich is daar helemaal niets mee, integendeel zou ik zeggen, maar ze wilde graag eens een keertje buiten haar comfort zone. Iets wat je nou niet direct van haar zou verwachten. Aangezien Marianne een zeer brede interesse heeft en de natuur altijd wel een inspiratiebron voor haar is geweest, zouden hier wellicht wat mogelijkheden liggen. Soms krijg je wel eens wat hulp uit “onverwachte” hoek: haar man Frans gaf haar een schitterend boek cadeau met als titel:

“Praktijkboek Creatieve natuurfotografie”.

De vragen die hierin gesteld worden, doen er echt toe. Als fotograaf worstel je daar altijd mee:

Waarom raakt die ene foto je recht in het hart, terwijl al die andere technisch perfect uitgevoerde foto’s je onberoerd laten? Hoe kun je foto’s maken die je raken? Wat is het geheim van deze foto’s? Hoe maak je foto’s die tot de verbeelding spreken?

Het antwoord op deze vragen kun je lezen in meer dan veertig artikelen geschreven door tien verschillende auteurs. Een belangrijk deel van de artikelen gaat over visie, stijl, schoonheid en leren kijken. Hoe kun je anders leren kijken en de essentie van wat je ziet, vangen in een beeld. Na het lezen van dit boek kan je creativiteit een vrije loop nemen en zul je met nog meer plezier fotograferen.

Je begrijpt nu wel dat haar ei gelegd was, dat het onderwerp vast stond en dat ze die uitdaging graag aan wilde gaan. Aangezien de auteurs van dit boek ruim 40 hoofdstukken gewijd hadden aan dit thema, was het voor Marianne niet te doen om ze allemaal aan bod te laten komen. Ze koos er voor haar opdracht een 5-tal uit waarmee ze aan de slag ging:

1. Technieken om beweging vast te leggen: hierbij beweeg je je camera mbv een statief horizontaal of verticaal tijdens de opname of gebruik je een zoomlens
2. Patronen, lijnen en vormen: bruikbare elementen voor een aanspreekbare foto
3. Abstractie: Abstracte fotografie is een creatieve vorm van fotografie die ernaar streeft het gefotografeerde onderwerp onherkenbaar te maken door onder meer gebruik te maken van extreme close-ups, beweging of het isoleren van een gedeelte van een tafereel.
4. Dubbelopnames: Door twee (of meer) opnames in de camera te laten samenvoegen, kunnen leuke, creatieve resultaten bereikt worden. Het kan ook later mbv een fotobewerkingsprogramma als Photoshop.
5. Bokeh: Bokeh kan worden omschreven als ‘het effect van een zachte, onscherpe achtergrond dat u krijgt wanneer u een onderwerp fotografeert met een lichtsterk objectief bij het grootste diafragma‘. Eenvoudig gezegd, is bokeh de aantrekkelijke of esthetische kwaliteit van onscherpte in een foto.

Als je dit allemaal leest, vraag je je ongetwijfeld af: “Waar moet ik beginnen?”. Eigenlijk heel simpel: je kiest een item uit en ga daar een tijdje mee aan de slag. Door te gaan fotograferen zie je wat goed/niet goed gegaan is en op basis hiervan kun je verder gaan of even pas op de plaats en opnieuw proberen. Binnen zo’n mentoraat is de coach/de mentor uiteraard de eerste die er op kan reageren, maar ook de andere deelnemers kunnen een inbreng hebben.

Uiteindelijk is Marianne er in geslaagd om bij alle bovengenoemde onderdelen fraaie beelden te maken die een lust voor het oog zijn. Je verhaal tijdens de presentatie was helder en we hebben genoten van je fotowerk. Bedankt namens ons allemaal.

Mentoraat Leo Roosen

We hebben de afgelopen weken kunnen genieten van het werk van Corry en Fred nav hun mentoraat. In het nieuwe jaar gaan we er gewoon mee door en vertellen we iets over de deelname van Leo Roosen. Ook hij had zich een bepaald doel gesteld: het maken van een Audio-Visuele presentatie over een bepaald onderwerp/thema. Dit was voor Leo totaal nieuw. Een uitdaging dus! Hij had in het verleden wel vaker een AV-productie gezien, maar was er zelf nog nooit aan begonnen. Wellicht bood het mentoraat hier uitkomst in middels een stuk begeleiding.

Een ding stond al vast: de AV-productie zou NOOIT en te NIMMER binnen 6 weken klaar zijn. Het was op voorhand moeilijk in te schatten hoeveel tijd zo’n AVP zou vergen, maar Leo stond er voor open en ………hij was inmiddels met pensioen. Dan ben je immers miljonair in vrije tijd! Of niet dan?

Hoe dan ook, hij ging zich vastbijten in dit onderwerp. Eerst informatie inwinnen via internet en een vereniging met de naam FOMO. Zij had ervaring met het maken van AV-producties. Via via kreeg hij een mogelijk geschikt onderwerp in handen:

“creatief houtdraaiwerk”.

Binnen zijn familie was er namelijk iemand die dit als hobby had. Het ei was gelegd, maar nu de uitvoering nog. Eerst maar een gaan kijken hoe zoiets verloopt. Hoe werkt het allemaal en wat voor tijd gaat dat kosten? Welke beelden moet ik maken en hoeveel? Hoe zet ik zo’n AV-productie in elkaar en ook nog meer geschikte muziek op de achtergrond.

Voor waar een hele klus. Leo heeft zich dan ook enkele keren terecht afgevraagd of hij er wel mee door moest gaan. Maar….wie A zegt, zegt ook B. Dus vooruit met de geit.

Hij heeft dus talloze foto’s gemaakt in het schuurtje van zijn zwager om ze vervolgens thuis op de computer te gaan sorteren, te gaan bewerken om uiteindelijk een acceptabele AV-productie tot stand te brengen. Hij heeft dit aan de leden van FOMO laten zien en kreeg de opdracht mee om er wat meer “beweging” in te brengen. De machines draaien immers steeds rond en de spaanders vliegen je om de oren, vandaar.

Bij zijn presentatie dacht iedereen dat het inbrengen van “beweging” zou betekenen, dat hij foto’s had gemaakt van draaiende machines, rondvliegende houtsnippers ed. Maar….hij had het letterlijk opgepakt. Leo had enkele video-opnames gemaakt van deze houtbewerking en die geïmporteerd in zijn AV-productie. Op zich wel leuk bedacht en creatief (om nog maar niets te zeggen van de tijd welke het allemaal gekost heeft), maar de meeste aanwezige clubleden vonden dat afbreuk doen aan het geheel. Bovendien had Leo ook de beeldverhouding ietwat veranderd. Men vond over het algemeen de eerste AV-presentatie beter dan de tweede.

En dat allemaal voor een kijkgenot van amper ………3 minuten!

Ondanks alles is Leo er zeker in geslaagd zijn doel te bereiken. Het was zijn eerste AV-productie, maar we durven bijna met zekerheid te zeggen dat er nog meer zullen komen.

Bedankt Leo voor jouw mentoraat.

Een volgende keer presenteren we het mentoraat van een ander clublid.

Ben je door dit verhaal geïnspireerd en wil je een keer komen kijken op onze vaste clubavond in de Geubel? Neem dan even contact op met Henk van Roode (henkvanroode@ziggo.nl) Kijk ook eens op onze fraai uitziende website:

www.fotoclubdongen.nl

 

Mentoraat Cor Bels

Cor, onze voorzitter (maar dat terzijde) heeft ook al meerdere keren tot grote tevredenheid meegedaan aan een mentoraat en was daarom hoopvol gestemd. Hij moest uiteraard zelf met een onderwerp komen, waarbij Mariet Wielders hem zou kunnen inspireren en uitdagen. Helaas heeft hij weinig tot geen ondersteuning gekregen en heeft hij zelf maar een onderwerp uitgekozen n.l.:

“Details in architectuur”

Cor had in het verleden al wel wat vaker van dit soort foto’s mee naar de club genomen, maar had dit thema nog niet eerder als onderwerp voor een mentoraat gekozen. Belangrijk aspect in deze was natuurlijk het vinden van de juiste gebouwen. Gebouwen met een bepaalde uitstraling en voldoende details in en om het gebouw.

Zo bezocht Cor diverse flatgebouwen in Breda en oude kerken, stations, theaters in zijn omgeving. Hij kreeg regelmatig tips van andere collega’s, hetgeen hem aanzette om wat verder te gaan kijken. Zo bezocht hij ook de locomotievenloods in Roosendaal, het oud Philipsgebouw in Eindhoven, Nieuw Babylon en het Stadhuis in Den Haag en ook nog het theater “de Schalm” in Veldhoven.

Hij legde niet alleen de buitenkant van het gebouw vast, maar fotografeerde ook aan de binnenkant, hetgeen uiteindelijk hele fraaie beelden opgeleverd hebben.

Uit deze bonte verzameling foto’s over architectuur laten wij U er een 2-tal zien. De foto’s zijn van een trap in theater “de Schalm” in Veldhoven.

Het zijn op zich best wel fraaie foto’s, waarbij de maker goed naar de compositie en kleurstelling gekeken heeft. Onderstaande foto’s waren in Cors ogen “de beste foto’s” uit deze serie.

In ieder geval wil ik je bedanken voor je inbreng in dit mentoraat en hopelijk zien we je weer gauw terug.

Met vr.gr.

Henk van Roode

Foto van de week (foto van Wim Schrier)

Beste fotovrienden,

Deze week presenteren wij jullie een kleurenfoto van clublid Wim Schrier. De laatste tijd is hij vaak te vinden in en om de Biesbosch om daar fraaie beelden te schieten, maar voorheen was dat anders. Er was iets wat hem deed triggeren om daar wat meer tijd door te gaan brengen.

Dit zegt hij er zelf over:

Een mooi stukje Nederland

Nationaal park De Biesbosch is een van de mooiste stukjes natuurgebied in Nederland. Wandelen fietsen of nog beter met de boot valt er van alles te ontdekken.

Dit unieke zoetwater getijden gebied heeft een enorme diversiteit aan flora en fauna. Allerlei soorten vogels en watervogels, zelfs een zeearend als je geluk hebt, kun je hier tegenkomen. Hele beverkolonies doen er op hun manier aan waterhuishouding.

Ik woon op zo’n 30 kilometer van de Biesbosch, maar eigenlijk rij ik er altijd aan voorbij. Een workshop natuurfotografie bracht hier verandering in. Onder vakkundige begeleiding een aantal uur rondgezworven. Met veel tips een aantal fotogenieke plekken bezocht met als kers op de taart het gouden uurtje wat werd afgesloten met een mooie zonsondergang.

Tijdens de sessie maak je heel veel foto’s en is het altijd moeilijk om er één uit te kiezen. Een enorme dramatische zonsondergang, de enorme ruimte die er te vinden is of een spektakel foto met zwanen.

De foto ik wil tonen is een sprekend voorbeeld van het “gouden uurtje” maar ook de helderheid van het water en de enorme kleur diversiteit van de Biesbosch komt hierin voor.

Meta gegevens: f/18, iso 100, 1/5 sec, brandpunt 17mm genomen op statief

Voor wat betreft de Biesbosch, ga er een keertje naar toe het is echt de moeite waard!

Ik denk dat Wim gelijk heeft. We hoeven niet ver te reizen om schitterende gebieden/streken in ons eigen land te ontdekken. Bedankt Wim, dat je ons verblijd hebt met deze fraaie natuuropname.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Maja Becker)

Beste fotovrienden,

Deze week laten wij U een bijzondere foto zien. Een foto die namelijk op een speciale manier tot stand is gekomen, mbv camera en computer.

Het TV-programma “het perfecte plaatje” was het uitgangspunt.

Ik laat allereerst de fotografe zelf aan het woord:

Ik volg op tv het Perfecte Plaatje en daar hadden ze het over sequence-fotografie.  Dit is het maken van een serie actiefoto’s, die samengevoegd worden tot één foto.

Lijkt eenvoudiger dan dat het is, want op TV hadden ze camera’s die direct de foto’s samenvoegt en dat heb ik niet, dus dat moest achteraf in photoshop gebeuren. Dat is lastiger omdat je niet kan zien of de foto’s kloppen en goed opvolgend zijn. Het doel is om een beweging, in dit geval van een hond te laten zien.

De grootste moeilijkheid was om de hond langs mij te laten rennen en niet naar mij toe omdat je anders de beweging niet ziet.

Ik moest mij dus enigszins verstoppen en iemand anders moest hem roepen.

Camera op statief en zorgen dat de compositie, licht e.d. waar hond voorbij rent in orde is. Dit kan je instellen.

Nu is het uitproberen hoe hoog de sluitertijd moet zijn, onderwerp moet wel scherp zijn (bij hond nog wel bewogen, dit vond ik niet storend, gaf aan hoe snel hij liep) maar ook de tussenliggende tijd tussen de foto’s moet je instellen. Je maakt heel veel foto’s achter elkaar en als er te veel tijd tussen zit dan staan er maar (bijvoorbeeld) 2 honden in beeld, zeker als hij heel hard loopt.

Is de tussenliggende tijd te hoog/foto’s te snel achter elkaar gemaakt (of hond loopt te langzaam) dan heb je foto’s die over elkaar heen vallen omdat de hond zich niet voldoende verplaatst heeft. 

Aangezien ik dit niet direct in mijn camera zag heb ik veel series gemaakt en gelukkig bleek er één serie gelukt.

Tot volgende week. Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Piet van der Steen)

Beste fotovrienden,

Deze week laten wij U een foto zien van Piet van der Steen. Hij is recentelijk lid van onze fotoclub geworden en laat ook regelmatig iets van zijn werk zien. Bijgevoegde foto hebben we gezien tijdens de maandelijkse digitale inlevering. Er zijn per maand twee clubavonden waarbij foto’s kunnen worden gepresenteerd: een zogenaamde “ passe-partout” inlevering en een digitale inlevering. Bij de eerste worden de foto’s in een “passe-partout” (opgeplakt op of uitgesneden uit een stuk wit of zwart karton) op “de plank” gezet, zoals wij dat zeggen. De betreffende foto wordt dan goed uitgelicht op een bord gezet, waarna iedereen zijn of haar zegje mag doen. Aansluitend geeft de maker zelf nog wat commentaar of aanvulling. De andere clubavond staat in het teken van een digitale inlevering. Hierbij worden de fotobestanden vooraf ingestuurd en zijn ze (evenals de foto’s in passe-partout) te zien op de website (www.fotoclubdongen.nl). Op de clubavond zelf presenteren we de foto’s op een groot tv-scherm. Deze strandfoto konden we toen zien.

De reacties van de leden op deze foto waren positief. Een fraai beeld met een aardige compositie. Sterke punten zijn natuurlijk de voetstappen en de schuimgolf. Bovendien kijken we naar een mooi kleurenpalet.

Wat Piet er zelf nog aan toevoegde:

hij is genomen op een strand aan de westkust van Portugal. we hadden een stuk gefietst en daarna een kleine 100 meter afgedaald naar het strand. al wandelend langs het water keek ik terug naar mijn spoorwaar de golven net tegen aan kwamen. een prachtig moment om vast te leggen.

Wat leren we uit zijn verhaal:

kijk niet alleen maar vooruit, maar ook naar boven, naar beneden en zeker ook een keertje achterom!

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Corry van der Rijken)

Hallo fotovrienden,

Vorige week plaatsten wij een foto van Jules Bloemsaat in de rubriek “ Foto van de week”. Misschien kunt U zich dat nog herinneren. Het was een foto van een bellend meisje tegen een betonnen achtergrond. Deze was op het station Tilburg gemaakt, maar dat terzijde.

Elk jaar doet onze vereniging mee aan een uitwisseling tussen België en Nederland onder de naam “Benevisie”. Het ene jaar organiseert het een Belgische fotoclub en het andere jaar een Nederlandse . Er kunnen foto’s ingeleverd worden in kleur of monochroom (zwart-wit).

Deze foto deed het goed op deze wedstrijd. Jules behaalde de 3e prijs in de categorie monochroom. Proficiat Jules met deze fraaie plaats.

Maar……we gaan toch weer terug naar de foto van de week. Dit keer is het een kleurenfoto van een van onze vrouwelijke clubleden: Corry van der Rijken. Zij is ook al jarenlang lid van onze vereniging en is contactpersoon van het mentoraat. Dit zijn een aantal bijeenkomsten onderbegeleiding van een mentor van de Fotobond. Een mentoraat is een persoonlijke begeleiding door een daarvoor opgeleide fotografiedocent (de mentor). In een aantal sessies zal de mentor door de de cursist te stimuleren en te motiveren proberen de fotografie naar een hoger niveau te tillen.
Over het algemeen zijn er een vijftal sessies over het jaar verspreid. Tijdens de eerste bijeenkomst maken mentor en cursist kennis en bepalen zij aan welk onderwerp of thema de cursist gaat werken. Dit thema wordt gedurende het hele mentoraat vastgehouden. De cursist neemt bij elke volgende bijeenkomst nieuw werk mee, dat door de mentor van commentaar wordt voorzien. Zo kan de cursist zijn fotografie verbeteren.
Aan het einde van het mentoraat is er vaak een eindpresentatie of een expositie.

Corry heeft zelf ook al meerdere keren aan zo’n mentoraat deelgenomen.

Deze foto heeft daar overigens niets mee te maken. Het is een foto van een van haar kleinkinderen, maar dan toch wel een heel bijzondere door de uitsnede, door de compositie en vooral ook door de kleurstelling. Ik laat haar zelf evenaar het woord:

De foto is gemaakt in de bibliotheek van Arnhem.Ik was daar met de kleinkinderen. Het belang van lezen is heel groot en een mooie bibliotheek heeft zeker tot doel om dat te stimuleren, In deze bieb hebben ze er nog een attractie aan toegevoegd: een glijbaan van de ene afdeling naar de andere. Het is een stalen buis waardoor ze naar beneden roetsjen, dan het trapje op rennen en weer gaan! Dolle pret….en o ja, er waren ook veel boeken!

De kleuren in deze foto komen van de kleding en het vloerkleed dat onderaan de glijbaan ligt.

Ik denk dat haar verhaal voldoende zegt over deze foto. Wij waren er op de club erg gecharmeerd van deze foto. Bedankt Corry voor jouw bijdrage.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Fred Joosten)

Beste fotovrienden,

Deze week presenteren wij jullie een zeer aparte foto in de rubriek “Foto van de Week”. De foto is van Fred Joosten en de vaste lezers van deze culturele rubriek weten dan al dat het om een bijzondere presentatie gaat. Nou, dat klopt helemaal. De een noemt het nog een foto, maar de ander ziet het meer als een collage. Het oeroude knip-en-plakwerk!. Dat laatste is hier zeker van toepassing; het is een samenstelling van meerdere delen uit bestaande foto’s van Fred. Let wel, de basis is altijd een door Fred zelf gemaakte foto. Het zijn uiteraard geen foto’s die U en ik maken, omdat het beeld je aandacht trekt: een mooi landschap, een fraai kleurenpalet of lijnenspel of misschien een spannend moment. Fred maakt die foto’s vast ook wel, maar hij heeft zich een tijdje vastgebeten in een soort project.

We laten Fred zelf even aan het woord:

Deze foto is ‘het sluitstuk’ van een ontwikkeling in van het fotograferen van allerlei ‘artefacten’ in onze leefomgeving.

Het begon met restjes achtergebleven plakband, posterresten, lakbeschadigingen enzovoorts.

Onlangs ben ik aan de slag gegaan om meerdere van die foto’s te combineren om zo tot een abstract beeld te komen.

Het doel is geslaagd, wanneer ik met een tevreden gevoel die foto uitvergroot bij mij thuis aan de muur hang.

Aldus de maker. Over het uiteindelijke resultaat is ook binnen onze club behoorlijk gesproken. Je vindt het geweldig of niet. De meningen liepen behoorlijk uiteen en dat mag ook. De een ziet het louter als een knap staaltje creativiteit en handvaardigheid en de ander haalt er een bepaalde gedachte uit. Een opvallend detail in dit kunstwerk is de zwarte hand met de uitgestoken vinger. Deze wijst ergens naar, maar ik kan (nog) niet ontdekken waar naar toe.

Al met al een verrassende inzending. Volgende week hebben we een hele andere foto in deze rubriek. Misschien spreekt die foto U wel wat meer aan.

Fred, bedankt kerel!

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Henk Geboers)

Beste fotovrienden,

We presenteren nu al geruime tijd elke week een foto van een van onze clubleden in de rubriek “Foto van de Week” en dat doen we met veel plezier. We krijgen regelmatig een positieve reactie op de ingezonden foto’s met bijbehorende tekst. en dat doet ons uiteraard goed.

Het zijn niet alleen maar de “toppers” van de club. Nee, integendeel. We proberen een doorsnede te geven van wat er binnen onze club zoals gefotografeerd wordt.

Deze week laten we U een foto zien van een beginnend clublid, Henk Geboers. Hij is een paar keer op een clubavond komen kijken en meldde zich als aspirant clublid aan. Vanaf deze plaats heten wij Henk dan ook van HARTE welkom op onze club.

Hij liet tijdens een digitale inlevering meteen ook al een foto zien, hetgeen enorm gewaardeerd werd. Deze foto heb ik uitgekozen voor deze rubriek.

Ik laat Henk zelf even aan het woord:

Een foto van mijn hond Fritz, liggend op zijn fleece deken, kijkt met zijn ogen je aan en vraagt….of wil hij zeggen ik ben tevreden.

De foto is gemaakt in huis met lichtinval van buiten. Als je goed kijkt zie je de reflectie van een raam in zijn linker oog.

De foto is scherp en zacht van kleur. De ogen zijn beeldbepalend. Vandaar de titel, “kijk een in mijn ogen”

Tot zover Henks verhaal. Dit aandoenlijk tafereel was zeker de moeite waard om vast te leggen. Een snoezig toetje op een paarsachtige ondergrond. Ik vind de uitsnede ook goed gekozen: een stevige basis van de paarse deken met daarop een aangesneden hoofdje van Fritz. Je hoeft ook niet meer van de hond te zien; het gaat om zijn blik en je wordt er naar toe getrokken. Het bestaande licht is ruim voldoende om het geheel uit te lichten; de lichtval in de haren van Fritz is prima.

Henk stipte al in zijn verhaal het lichtje in het rechter oog aan. het is maar goed dat dit witte vlekje erin zit, anders was het wellicht een “dood” plaatje geworden. Misschien had het andere oog ook wel wat meer verdiend.

Al met al een prettige foto om naar te kijken en wij willen Henk bedanken voor zijn bijdrage.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Marianne Schrijver-Lievense)

Beste fotovrienden,

Deze week presenteren wij U een foto met als titel “Paniek”. Het is deze keer een zwart-wit foto in een vierkante uitsnede. Hiervoor heeft de maakster uiteraard bewust gekozen. De foto’s welke in de meeste gevallen met een digitale fotocamera geschoten worden, zijn in kleur. Het is aan de fotograaf om de kleurenopname al dan niet om te zetten naar zwart-wit. Dit gebeurt dan met behulp van een fotobewerkings-programma op de computer. Binnen onze vereniging gebruiken de meeste leden een bepaalde versie van Photoshop. In sommige gevallen kan een zwart-wit uitvoering krachtiger zijn dan in kleur. Vandaar dat wij in onze rubriek “Foto van de week” bewust foto’s afwisselen in kleur en zwart-wit.

Deze foto is – net als twee weken geleden van haar man Frans: Privas)- ook een “vakantiefoto”. Persoonlijk heb ik helemaal niets tegen vakantiefoto’s, want die moet je zeker maken en koesteren. Toch steekt deze foto ver boven dat niveau uit: de foto is gemaakt TIJDENS een vakantie in Frankrijk.

Ik laat de maakster zelf even aan het woord:

“Deze foto werd gemaakt in Coux.

Coux is een gemeente in het Franse departement Ardèche in de regio Auvergne-Rhône-Alpes. Dit plaatsje ligt ten oosten van Privas, de hoofdstad van het departement waartoe Coux behoort.

Het is een zeer authentiek en fotogeniek dorpje. Het is klein en telt slechts 2000 inwoners.

Het was heerlijk om daar rond te dwalen. Tijdens mijn wandeling kwam ik deze dame tegen. Zij viel mij op door haar frêle en onverzorgde voorkomen. We raakten in gesprek. Zij vond het goed dat ik foto’s van haar maakte. Tijdens ons gesprek gaf ze aan ceramiste te zijn geweest, maar kon dit jammer genoeg niet meer door haar door reuma vergroeide handen. Ze vertelde over haar werk en waar ze had gewoond, maar plots veranderde haar houding. Zij raakte in paniek.

Een zeer kwetsbare vrouw, die moeite heeft om zich in haar huis en omgeving waardig en goed staande te houden. Gelukkig woont ze in een klein dorpje en daar zal zeer zeker op haar worden gelet. Fijn dat dit kan! “

Tot zover het verhaal van Marianne. Het is fijn dat ze haar foto op deze manier onderbouwd heeft. De kijker ziet alleen het beeld en kan daar zelf alles bij bedenken. Ik denk dat iedereen die deze foto ziet vast ook wel in die richting gedacht zou hebben. Een boeiend portret in een toepasselijke omgeving. Een omgeving die nodig is voor de foto, maar ook niet te veel aandacht vraagt. Een indringende opname, waar Marianne zeker blij mee is.

Bedankt Marianne voor jouw bijdrage.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Koos Schenk)

Beste fotovrienden,

Deze week hebben we weer een kleurenfoto in onze vaste rubriek “Foto van de Week” en de maker is Koos Schenk. De trouwe lezer van deze culturele rubriek zal zich ongetwijfeld even achter de oren krabben, want denk je aan Koos, dan denk je aan zwartwit foto’s! Hij zet jullie, maar ook ons, met dit werk op het verkeerde been. Soms kun je met een kleurenfoto net iets meer vertellen dan met zwartwit. Zo ook in dit geval.

Ik laat Koos zelf even aan het woord:

Zoals je weet werk ik graag in zwart wit. Deze foto moest in kleur vanwege zijn mooie tinten.

Een raamwerk gefotografeerd in een oud vervallen gedeelte van een bedrijfspand.

Het geeft iets weer van de huidige tijd. Graffiti overal.

Het raamwerk bestaat uit 6 vlakken die afzonderlijk toch ook weer een eigen verhaal vertellen.

Teksten doen het meestal niet zo goed op een foto, vragen veel aandacht en je blijft lezen maar op deze foto heb ik dat niet.

Tot zover het verhaal van Koos. Hij heeft inderdaad gelijk; deze foto leent zich met uitstek voor een kleurenfoto. We zien een fraai kleuren-palet in blauwgrijstinten, hetgeen ietwat kil/koud overkomt. Er zijn naar mijn idee twee duidelijk opvallende details waar te nemen: de gebroken ruit in het midden boven en de subtiele rode tekst in het vak rechtsonder. Dit zijn als het ware twee blikvangers in deze foto.

Niet iedereen zal spontaan een oud en bouwvallig bedrijfspand binnen lopen (met gevaar voor eigen leven!) om daar iets te gaan bekijken. Je loopt er doorgaans haastig aan voorbij, maar soms is het toch de moeite waard. Zijn het dan “mooie” foto’s? Meestal niet, maar ze vertellen vaak wel een verhaal. Ik ben blij dat Koos oog had voor dit gebouw.

Bedankt voor je inzending Koos.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Frans Schrijver)

Beste fotovrienden,

Deze week presenteren wij U een “vakantiefoto” van Frans Schrijver. Nu hoor ik U vast denken en/of zeggen dat U in deze foto helaas weinig of geen “vakantiegevoel” kunt ontdekken….nou, daar heeft U wel een punt. De meesten van ons maken hele andere vakantiefoto’s; foto’s voor de familie of voor een album. Ik had beter kunnen zeggen: deze foto is gemaakt TIJDENS zijn vakantie samen met zijn vrouw Marianne, waarvan we later ook nog werk van haar kunnen zien in deze rubriek.

De foto toont een interieur van parochiekerk Eglise Saint-Thomas in de stad Privas, gelegen in het departement Ardèche in Frankrijk en gebouwd is in 1884. Het is een driebeukige kerk met een klokkentoren. De kerk wordt zowel gebruikt voor diensten als ook voor concerten.

Wat vooral de aandacht trok van de fotograaf in deze kerk was de symmetrie in de bogen in het middenpad. Vooral de laatste boogpartij voor het altaar met diverse buitenvensters liet een ingetogen, rustgevend beeld zien. De lijnen en de ingehouden kleuren complimenteerden het geheel.

Een puntje van kritiek zou kunnen zijn dat alles wel heel erg symmetrisch is. De spanning in een beeld wordt juist vergroot als er een detail in de foto zit, die afwijkt van de symmetrie.

Wat mij betreft een mooie, sfeervolle vakantiefoto of beter gezegd: een foto gemaakt tijdens hun vakanties in het buitenland.

Bedankt Frans, en je mag voor mij nog vaak op vakantie gaan!!

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Cor Bels)

Beste fotovrienden,

De expositie in de Cammeleur is bij het verschijnen van deze editie inmiddels voorbij. Hopelijk heeft u wat kunnen bekijken toen u in de Cammeleur was. Aangezien deze groep meer dan gemiddeld met fotografie bezig is, zou het leuk zijn wanneer deze exposanten hun werk ook eens zouden willen laten zien op een van onze clubavonden. Ik hoop dat zij deze uitnodiging aannemen en contact opnemen met een van onze bestuursleden, nl. Maja Becker (Maja_Fimke@hoitmail.com) . Zij zorgt onder meer voor de invulling van de clubavonden.

Deze week presenteren wij U een foto van Cor Bels, de voorzitter van de club. Doorgaans zien we mooie natuuropnames van hem of tegenwoor-dig ook wel architectuurfoto’s, maar deze keer laat hij heel wat anders zien. Iets wat we zeker niet van hem verwacht hadden en dat verrassende is nou zo mooi. Het is een eigentijds beeld, dat je in principe over de gehele wereld zou kunnen vastleggen: mensen gefocust op hun mobieltje. Gelukkig deed Cor dit niet, waardoor hij dit bijzonder tafereel kon vastleggen. De opname is gemaakt in een ruimte van een veerboot. Iedereen moest wachten tot de veerboot op zijn bestemming was. En wat doe je dan in die tussentijd? Juist, bellen, appen, gamen of surfen op internet. Bijna iedereen die op de foto zichtbaar is, heeft wel een mobieltje in zijn/haar hand. Op deze foto zijn slechts 2 personen naar mijn idee NIET met hun telefoon bezig: de man met de roze pet achter de persoon met het blauwe jasje aan en de tweede figuur van rechts. Zij kijken (gelukkig?) naar iets anders. Dit beeld is ons zo vertrouwd, dat we er nauwelijks meer van opkijken. We zullen het moeten accepteren en is ook niet meer weg te denken uit onze wereld, maar persoonlijk vind ik het heel bizar. Gelukkig heeft de hond op de stoel daar geen last van. Hoewel….er loopt wel een draad van de telefoon van de bazin naar de hond toe!? Misschien programmeert ze de hond wel opdat deze zich zelf kan uitlaten….

Cor, bedankt voor deze eigentijdse foto!

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Henk van Roode)

Beste fotovrienden,

En….ben je al bij de Cammeleur binnen gelopen om de foto’s te bekijken van de cursisten van Sabine van der Veeken? Je hebt nog een paar dagen, want eind september zijn ze weg. Ik zou zeggen: neem die kans waar!

Deze week is in de rubriek “Foto van de Week” een foto van mij te zien. Ik heb dit gemaakt op de Amerikaanse Begraafplaats in het Zuid-Limburgse Margraten. Het is tevens een monument ter nagedachtenis aan de overleden soldaten van de VS van Amerika ten tijde van de strijd in Zuid-Limburg, het Ardennenoffensief en in het Roergebied. Het is overigens de enige Amerikaanse begraafplaats in Nederland. Deze locatie werd op 13 september 1944 bevrijd door de 30^e Amerikaanse infanteriedivisie. Hier rusten maar liefst 8.301 militairen.

Ik denk dat menig Nederlander hier wel eens een bezoek heeft gebracht aan deze unieke begraafplaats. Ik ben er dus eentje van en heb deze foto daar gemaakt. Mijn voorkeur ging uit naar het monument en koos een uitsnede die mij beviel. Ik vond de teksten wel belangrijk in de foto. Binnen de club waren er wel wat opmerkingen hierover en ook over de bomenpartij bovenin. Ik vond het wel van belang dat er een persoon op de foto zou moeten staan. Aangezien het beeld “niet wegloopt” kon ik voldoende wachttijd inbouwen.

Mijn foto is geen topper, maar ik ben blij dat ik de foto wel heb kunnen maken.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

 

Foto van de week (foto van Edzo Meerman)

Beste fotovrienden,

De tweede foto in deze rubriek na de zomervakantie is afkomstig van Edzo Meerman. Hij is al heel wat jaren lid van onze vereniging en heeft in het verleden het penningmeesterschap goed uitgevoerd. Hij is niet alleen lid van Fotoclub Dongen, maar ook van Fotogroep de Huiskamer. Deze club bestaat uit een aantal enthousiaste amateurfotografen, afkomstig van verschillende andere fotoclubs. Het zijn allemaal “toppers”, want bij de Nationale Bondsfotowedstrijd voor clubs eindigt deze groep steevast in de top-3. U kunt toevallig binnenkort van hun werk gaan genieten. Zij hebben namelijk een expositie in de Lambertuskerk in Raamsdonk (Kerklaan 4). Deze is za/zo 24-25 september van 11-17 uur. zeker de moeite waard om een binnen te lopen.

Maar terug naar onze foto. Hij is gemaakt in Parijs. We zien een plein met op de achtergrond een gebouw met een bomenrij. Dit gedeelte is niet interessant voor de foto, maar sluit het wel mooi af. Je wordt als het ware gedwongen om naar de 3 voorwerpen op de voorgrond te kijken. Het zijn twee prullenbakken met daartussen een soort pilaar, misschien wel een lantaarnpaal. Door de opstelling oogt de foto behoorlijk symmetrisch. De kracht van deze foto zit hem natuurlijk in het invallend licht in beide prullenbakken. Je zou haast gaan denken dat er een lamp inzit, maar het is uiteraard zonlicht. Door de achtergrond wat donkerder te maken komt het accent juist op die prullenbakken te liggen. Goed gezien Edzo en terecht dat je er een foto van hebt gemaakt!

Bedankt voor je inzending.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

 

Foto van de week (foto van Marion de Ruyter)

Beste fotovrienden,

De foto die deze week centraal staat in de rubriek “Foto van de Week” is zeker bijzonder te noemen. Het is een vrij recente foto, gemaakt door Marion de Ruyter. We hebben al eerder wat fotowerk van haar laten zien. Misschien herinnert U zich nog de foto met de twee wandelende nonnen op een boulevard in Spanje. Op papier is zij nog “aspirant-lid” vanwege haar kort lidmaatschap, maar als we haar fotowerk zien, is ze –wat mij betreft- dit stadium al lang voorbij. Chapeau Marion!

Wat zien we op deze foto?

We zien een deel van een traditioneel kruisbeeld: de zoom van een gewaad, de beide benen en de voeten. De voeten zijn “aangetast” door gele korstmossen, waarbij een opvallende structuur te zien is. Natuurlijk is ook duidelijk te zien dat de fotograaf opzettelijk heeft ingegrepen in de aanwezige natuurlijke setting: het aanbrengen van een pleister met wat “bloed”. De foto kreeg dan ook de titel “Een doekje voor het bloeden…” mee.

In de nabewerking is nog het een en ander met contrast en licht/donker gedaan, maar ook heel bewust de zoom van het gewaad ietwat blauw ingekleurd. Zo zien we in deze foto aan de bovenkant een blauwe strook en aan de onderkant een gele partij. Bij het zien van deze twee bijzondere kleuren wordt onmiddellijk de associatie gelegd met de vlag van Oekraïne, het land dat ons op dit moment na aan het hart ligt. Marion heeft zelf een pleister op het been aangebracht en enigszins rood/bruin gemaakt om de suggestie van bloed te wekken.

“ Het geheel is daarmee een symbool van de machteloosheid die je kunt voelen en ook van de onmogelijkheid om adequate hulp te bieden. Immers, een pleister op het been van iemand die aan het kruis genageld is, is slechts EEN DOEKJE VOOR HET BLOEDEN”, aldus Marion.

Het is dus een foto met een diepere gedachte, een foto die de fotograaf BEWUST zo geënsceneerd heeft, een foto waarover vooraf is nagedacht! Als je dit in je dit in je mars hebt, dan ben je voor ons GEEN aspirant-lid meer. Bedankt voor je inzending en we kijken verwachtings-vol uit naar je nieuwe foto’s.

Dit was de laatste foto voor de zomervakantie. We gaan er eventjes tussenuit, temeer omdat er in deze periode ook geen vaste clubavonden gepland zijn. Dus helaas niet tot volgende week, maar tot in september.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Leo Roosen)

Beste fotovrienden,

Lieten wij U vorige week een natuurfoto zien van een “nieuw” lid, namelijk Adje van Gils, deze keer gaan we gewoon op herhaling. Wederom een natuuropname en bovendien ook van een oudgediende, waarvan we nog niet eerder werk gezien hebben: Leo Roosen. Hij is sinds maart 2000 lid van onze fotoclub, dus is al ruim 20 jaar actief binnen onze vereniging.

De foto die we in deze rubriek laten zien, heeft ook op de expositie gehangen. Als U toen geweest was, had U de foto ongetwijfeld gezien: een kleurenfoto van formaat! Leo is een echte natuurfreak; hij trekt graag de natuur in om te kunnen genieten, maar ook om foto’s te “schieten”. De ene keer legt hij een weids landschap vast en de andere keer kruipt hij als het ware bijna in het onderwerp. Van micro naar macro zal ik maar zeggen. Deze foto is nu een voorbeeld van het laatste: een klein detail van een object GROOTS in beeld brengen. Het maken van dergelijke foto’s gaat niet vanzelf, hoewel je daar speciale lenzen voor hebt. Maar dan nog moet de fotograaf aan de bak…. .

Macrofotografie is het fotograferen op korte tot zeer korte afstand van onderdelen van mensen, dieren, planten of voorwerpen, met de bedoeling ze zo groot mogelijk af te beelden, zodat details zichtbaar worden die met het blote oog moeilijk of niet waarneembaar zijn.

We spreken van macrofotografie wanneer de vergroting groter of gelijk is aan één. Wanneer de vergroting kleiner is dan één, spreken we over een close-up. Of anders gezegd: wanneer het beeld op film/sensor groter of gelijk is aan het gefotografeerde voorwerp, spreken we van macrofotografie.

Wat we hier op de foto zien is in feite niet belangrijk. Het zou iets van een boom kunnen zijn of iets met planten. Ik denk dat de fotograaf ons wil laten genieten van de structuur van het object, van de herhaling van elementen. Je wordt van linksboven meegetrokken in de foto om er onderaan uit te gaan. Je blijft als toeschouwer in de baan van de beweging, mede dankzij het monochrome kleurenpalet. Het invallend strijklicht versterkt deze beweging. Het meest boeiende stuk van deze foto is wel het centraal gelegen middengedeelte. Aan de linkerkant valt het licht weg en rechts oogt het redelijk rommelig vanwege de structuur. De foto zou wellicht beter kunnen zijn wanneer de maker een andere uitsnede had gemaakt.

Toch zullen we het met deze foto moeten doen. Leo heeft zelf de keuze gemaakt om de foto te maken en te bepalen wat hij ervan wilde laten zien. Hopelijk blijft het niet bij deze opname en verrast hij ons na de zomervakantie met nieuwe natuuropnames. Micro of macro maakt ons niet uit, zolang we maar van zijn werk kunnen blijven genieten.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Adje van Gils)

Beste fotovrienden,

Zoals ik al eerder in deze rubriek heb aangegeven, wil ik deze maand toch proberen fotowerk van “onbekende” clubleden presenteren. Vorige week was dat Wim Schrier met een foto uit een voormalige leerfabriek en deze week laten wij U een natuuropname zien van een van onze vrouwelijke clubleden, nl. Adje van Gils. Zij is op 1 juli al achttien jaar lid van onze vereniging en bezoekt ook trouw onze clubavonden.

Zij combineert het fotograferen met een andere (waarschijnlijk nog grotere?) passie: wandelen in de natuur. Zij trekt er graag op uit voor een stevige wandeling en schrikt niet van een afstand van 30-40 km. Ze heeft dan ook al vele jaren meegelopen met de Nijmeegse Vier Daagse.

Op een van deze wandelingen is bijgevoegde foto gemaakt. Deze foto was ook te zien op onze laatste foto-expositie in dorpshuis de Geubel in ’s-Gravenmoer, alwaar we wekelijks op woensdagavond clubavond hebben.

We zien een landscape foto van een rood fietspad (met fietser), een bomenrij en een brede vaart aan rechterkant met nog wat vage boompjes. Deze foto is wellicht in de vroege ochtend genomen toen het behoorlijk mistig was. Normaliter schept zo’n foto ruimte, laat het de weidsheid van de omgeving zien, maar door die mist wordt het wereldje wel een stuk kleiner; ietwat minder herkenbaar. Een sterk punt is de aanwezigheid van de tegemoet komende fietser. Hij rijdt op een rood fietspad, dat vanuit de linkerhoek de foto inloopt. Wanneer de fietser de andere kant op zou fietsen (dus weg van de fotograaf) zou de foto naar mijn idee minder sterk zijn. Die wazige wereld is toch niet zo leeg als dat we dachten. Door deze mist ontstaat er een aparte sfeer in de foto, die we zeker niet willen missen.

We hopen dat Adje haar beide hobby’s nog lang kan combineren en ons kan laten genieten van mooie natuuropnames. Mochten de lange wandelingen niet meer lukken, dan biedt onze gemeente Dongen vast nog wel enkele mooie plekjes op foto’s te maken. Bedankt voor je inzending Adje. Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Wim Schrier)

Beste fotovrienden,

Zoals ik vorige week al had aangekondigd zouden we deze maand nog wat fotowerk laten zien van “verborgen” clubleden. Leden waarvan we tot op heden nog geen foto’s van hadden gepubliceerd. De eerste in de rij is Wim Schrier. Hij is lid vanaf juni 2003, dus al bijna 20 jaar. Op de laatste expositie hingen er enkele foto’s van hem, waaronder deze.

De foto is gemaakt in de (oude)leerfabriek in Oisterwijk.

De Leerfabriek heeft een lang verleden en is voor altijd verbonden met Oisterwijk. De KVL heeft (inter)nationaal een groot aanzicht en heeft daarom een Rijksmonument status gekregen. Vóór de komst van de grote fabrieken, waren er in Oisterwijk tientallen kleine leerlooierijen die op ambachtelijke wijze huiden tot leer verwerkten. In het jaar 1916 werd de N.V. Lederfabriek Oisterwijk opgericht en zorgde ervoor dat de kleinere leerlooierijen verdwenen. In 1932 ontving de Lederfabriek het Koninklijk predicaat. Uiteindelijk werd de naam Koninklijke Verenigde Leder (KVL) en werkten er 1.200 arbeiders in de fabriek.

In 2000 kwam er een eind aan de KVL. Ooit de grootste leerlooierij van Europa sloot haar deuren. De gebouwen kwamen leeg te staan en werden niet tot nauwelijks onderhouden. Maar daar kwam verandering in…

In het centrum van KVL complex staat het Machinegebouw, Ketelhuis, met daarin een (uniek in Europa)  stoommachine uit 1924. Het Ketelhuis is in 2011 aan de buitenzijde gerestaureerd, met dank aan het project “Mooi Brabant”. Vrijwilligers van de stichting Stoommachine Oisterwijk onderhouden en restaureren het interieur van de machinekamer, stoommachine en de draaistroomgenerator.

De foto kreeg als titel “Only memories are left behind” mee. Een zeer toepasselijke titel mogen we wel stellen. Hoewel het gebouw er nog staat heeft het intussen een totaal andere bestemming gekregen, ofschoon er nog wel enkele tastbare herinneringen aanwezig zijn. Ik denk dat de vroegere arbeiders zich ongetwijfeld aangename (maar ook mindere..) momenten kunnen herinneren. De foto illustreert dit min of meer. Vanuit een door het zonnetje verlicht raam krijgen we een kijkje in de lege ruimte van die fabriek. Wij als toeschouwers zien alleen een fraaie reflectie op de grond, maar bij die voormalige arbeiders komen ongetwijfeld allerlei beelden naar boven. Wij zien nog vaag wat contouren van deze ruimte, zowel op de muren als in het plafond. Het verval is goed te zien op de gehavende vloer en de gebroken ruiten.

Het vierkante formaat van de foto is goed gekozen; het versterkt naar mijn idee het beeld.

Fotograferen is “schrijven met licht” en Wim is hierin zeker goed geslaagd. Het binnenvallend licht vertelt ook een verhaal aan wie er voor openstaat.

Bedankt Wim voor je bijdrage. Jammer dat we er zo lang op hebben moeten wachten. Hopelijk zien we vaker een foto van jou.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Cor Bels)

Beste fotovrienden,

We hebben nog een maandje te gaan voordat de zomerperiode aanbreekt. De meeste mensen hebben al een vakantiebestemming in gedachten of zelf al een vakantie geboekt. Een periode waarin heel veel foto’s gemaakt zullen worden. De meeste hiervan ongetwijfeld met de mobiele telefoon. Op zich is hier niets mis mee, sterker nog….je kunt er hele mooie opnames mee maken. En die foto’s worden vervolgens via allerlei media met anderen gedeeld. Misschien iets bij een fotoclub? Laat zien wat je hebt vastgelegd!

In de maand juni willen we de rubriek “Foto van de week” nog iedere week presenteren, maar in juli en augustus onderbreken we eventjes om vervolgens in september weer enthousiast verder te gaan. We hebben dus nog 5 afleveringen, waarin (hopelijk) voort jullie nog twee nieuwe clubleden wil voorstellen.

Deze week een “oude” bekende: Cor Bels. Meestal zien we van hem landschapsfoto’s, zoals die op de uitnodiging van onze laatste expositie. Deze keer heeft Cor zich op een totaal ander terrein begeven, namelijk architectuur. Hij volgt sinds kort weer een mentoraat o.l.v een bondsmentor van de Nederlandse Fotobond. Dit betekent dat je gedurende een aantal bijeenkomsten fotowerk moet inleveren/laten zien, waarbij de mentor je begeleidt en tips/adviezen geeft om betere foto’s te gaan maken. Cor heeft deze keert zichzelf de opdracht gesteld: maak foto’s van details in architectuur. Bijgaande foto is in dit kader gemaakt en is een detailopname van het station in Breda.

Het is een opname met vlakken en lijnen, waarbij twee kleuren (blauw en oranje) essentieel zijn in deze foto. Ze kunnen niet zonder elkaar en houden de foto “in evenwicht”. Het is soms heel zinvol om eens een keertje omhoog te kijken en je te laten verrassen door hetgeen je daar aan kunt treffen. Goed gezien Cor, mijn complimenten. Ik denk dat je met deze foto in ieder geval goed op weg bent om op een zinvolle manier inhoud te geven aan je zelf gekozen opdracht binnen het mentoraat. Bedankt voor je bijdrage.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

Foto van de week (foto van Fred Joosten)

Beste fotovrienden,

Deze week presenteren wij U wel een heel opvallende foto; eentje die behoorlijk afwijkt van hetgeen U van onze leden zou verwachten. We hebben echter een clublid in onze gelederen, die graag wat wilt experimenteren op fotografisch gebied: Fred Joosten.

Deze foto lijkt op een oude polaroid afdruk, maar niets is minder waar. Het is een foto die gemaakt is met behulp van een appje op zijn iPhone, namelijk Hipstamatic.

In de wereld van de professionele- en amateurfotografie was het lange tijd moeilijk om met de meest gebruikte fotobewerkingssoftware (oa. Photoshop), snel en eenvoudig extravagante en “hippe” foto’s te maken.,

In tegenstelling met de appjes, die beschikbaar kwamen voor het bewerken van foto’s gemaakt met de camera van een mobiele telefoon. Voor jeugd en jongvolwassenen zijn de appjes voor het bewerken van foto’s intussen gewoon geworden.

Dat er behoefte aan een creatievere ingang bij professionele-en amateurfotografen is, zie je ook terug in de eerder genoemde “professionele” fotobewerkingssoftware. Zowel in de software zelf als in de veel gebruikte plugins ( Topaz, NIK enz)

Een van die appjes is Hipstamatic, sinds 2020 op de markt voor de iPhone. Het was een enorm succes. In twee jaar tijd ruim vier miljoen van verkocht.

Het stelt de gebruiker in staat foto’s te maken die met filters afbeeldingen eruit laat zien alsof ze zijn gemaakt met een gebrekkige ouderwetse camera. Dat de foto’s populair en geliefd waren , blijkt uit het feit dat destijds, uit ruim 1500 naar Flickr geüploade foto’s, zestig Hipstamaticfoto’s geselecteerd werden door een tentoonstelling in de Kunsthal in Rotterdam.,

Onze fotoclub gaat in dit opzicht ook met de tijd mee.

HIPSTAMATIC®-camera is een professionele fotografie-app en de originele App van het Jaar van Apple!

• foto’s maken met een klassieke of professionele zoeker
• direct resultaat
• geweldige analoge bediening
• meerdere belichtingkit
• handmatige sluitertijd
• verfijn met een volledige dokabewerkingsprogramma
• te gebruiken voor iPhone e/of Ipad €2,99

Nu even terug naar de bijgevoegde foto van Fred. De foto is van het Wilhelminaplein en gemaakt van zijn balkon. We zien op de voorgrond wat contouren van geparkeerde auto’s, op de achtergrond wat bomen, de kerktoren van de Oude Kerk in de Kerkstraat en een ondergaande zon. De foto is het resultaat van die eerder genoemde app. Er is verder niets meer aan bewerkt.

We hopen nog meer van dit soort experimenten van hem te zien.

Bedankt Fred en wij wensen je nog heel veel inspiratie, geduld en tijd.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl

 

Foto van de week (foto van Jan de Haan)

Beste fotovrienden,

Deze week presenteren wij in de rubriek “Foto van de Week” een bewerkte foto van een opname van jaren geleden. Deze foto is gemaakt in ± 1970 door dhr. J.A.de Haan, toen wonende in Rotterdam

en aldaar lid van fotoclub A.F.V.R. (amateur fotografen vereniging Rotterdam)

Deze fotoclub is opgericht in 1901 en bleek de tweede fotoclub van Nederland te zijn.

Er was zo bleek uit de archieven, te Groningen reeds eerder ‘n fotoclub te bestaan. Toen der tijd zeker een elitaire hobby, elke door enkele mensen werd bedreven. Na de tweede wereldoorlog kwam deze hobby in een “stroomversnelling” dmv de verbeterde films en in de jaren 60, door de Japanse camera industrie, welke baanbrekend bleek te zijn, in z’n innovaties en camera techniek. De Duitse camera industrie, bleek volkomen te zijn “ingeslapen” toen.

De foto is ontstaan dmv een portret avond binnen deze club, toen dus op analoog filmmateriaal. De “gedateerde opname” is door Jan de Haan in een nieuw digitaal jasje gegoten, via het scannen van het negatief en digitalisering: dus het bewerken mbv een computerprogramma op de computer. In dit geval is het een ISOHELIE: is een fotografische techniek waarbij het aantal waarden van de toonschaal wordt teruggebracht tot slechts enkele kleur- of grijstintwaarden van gelijke dekking. Het zijn in deze foto een 4-tal tinten: wit, licht grijs ,donker grijs en zwart. Deze toonscheiding zie je terug in zowel de achtergrond als het portret.

Vroeger was je daar in de DOKA (=de donkere kamer) een hele avond mee bezig om aan het eind ervan pas het resultaat te kunnen zien. Gelukkig gaat dat tegenwoordig een stuk sneller dankzij de moderne technieken.

 

Een zeer opvallend detail in deze foto is het gezicht van de man. Jan heeft dit gedeelte bewust niet meegenomen in de techniek, maar gelaten zoals het was. Dus het gezicht heeft een “natuurlijke” uitstraling. Ik mag wel zeggen dat dit knap gedaan is Jan. Je hebt er een persoonlijk tintje aan gegeven.

Tot volgende week.

Bent U geïnteresseerd? Neem contact op met Henk van Roode: henkvanroode@ziggo.nl